Bardziej wpis niż artykuł za to krótki i z biochemicznego punktu widzenia.
Czy strategia żywieniowa powinna się zmienić w zależności od wysokości nad poziomem morza?
Sportowcy, którzy trenują na wysokościach ( powyżej 3500 m) muszą się liczyć ze zwiększoną PPM ( podstawowa przemiana materii) nawet o 17 %. Dodatkowo, taka wysokośc będzie się wiązała z hipoksją z powodu niższego ciśnienia parcjalnego tlenu doprowadzając do zwiększenia ekspresji przekaźnika GLUT4 znajdującego się m.in. w mięśniach szkieletowych [1]. Konsekwencją takiego działania, jest zwiększenie wychwytu glukozy do mięśni poprzez aktywację enzymu kinazy aktywowanej przez AMP, doprowadzając do wytworzenia ATP czyli energii dla komórki [2]. Problemem jednak będzie utrzymanie odpowiedniego stężenia glikogenu, gdyż wzrost stężenia kinazy AMP powoduję przyspieszenie glikogenolizy [2]. Warto więc pamietać, że przy sportach zimowych wytrzymałościowych takich jak np. narciarstwo klasyczne szczególnie istotna będzie podaż węglowodanów podczas wysiłku.
Żródła:
- Meyer N., Manore M., Helle C., Nutrition for winter sports. Journal of Sport Sciences, 2011;29(S1):S127-S136
- Nabrdalik K., Cichocka E., Gumprecht J., Metformina a kinaza białkowa aktywowana przez AMP (AMPK) i procesy energetyczne w cukrzycy typu 2, Diabetologia Kliniczna 2013, tom 2, 4, 125–130